ارسال پاسخ 
استفاده از کامپوزیت در نمای ساختمان
شنبه, ۱۳۹۱/۱۱/۲۸, ۰۱:۴۳
ارسال: #1
استفاده از کامپوزیت در نمای ساختمان
آیا استفاده بی رویه از کامپوزیت و ترکیب آن در نمای ساختمانها آسیب به بافت شهر نمی رساند ؟Huh

انجمن معماری گروه معمارن آرل
سایت گروه معمارن آرل
گالری تصاویر انجمن گروه معمارن آرل
پاسخگویی تمام سوالات شما در زمینه ی معماری و طراحی داخلی
[تصویر:  arelsar4.1.png]
Arel Architects group
ارسال یک ایمیل به این کاربر یافتن تمامی ارسال‌های این کاربر
نقل قول این ارسال در یک پاسخ
شنبه, ۱۳۹۱/۱۱/۲۸, ۰۱:۵۶
ارسال: #2
RE: استفاده از کامپوزیت در نمای ساختمان
با سلام.به خاطر استفاده کورکورانه از یک متریال به نام کامپوزیت است که نمای شهر بعد بصری و زیباسازی لازم را ندارد.
ارسال یک ایمیل به این کاربر یافتن تمامی ارسال‌های این کاربر
نقل قول این ارسال در یک پاسخ
شنبه, ۱۳۹۱/۱۱/۲۸, ۰۲:۳۷
ارسال: #3
RE: استفاده از کامپوزیت در نمای ساختمان
نبود فکر برای طراحی نما باعث تقلید در استفاده بد از این نوع متریال باعث آشفتگی بصری در سطح شهر شده است.
ارسال یک ایمیل به این کاربر یافتن تمامی ارسال‌های این کاربر
نقل قول این ارسال در یک پاسخ
دوشنبه, ۱۳۹۱/۱۱/۳۰, ۱۰:۵۷
ارسال: #4
RE: استفاده از کامپوزیت در نمای ساختمان
منم همش از کامپوزیت استفاده میکنن خوشم نمیاد ، اخه یه ساختمان همش طوسی رنگ و یکنواخت ، تازه خیلی هم زود کثیف میشن هزینه اضافی هم برای تمیز کردنشون هست.Angry

حتما اجراش سونه شرکتا راحت میتونن طرح مورد نظر خودشون را به اجرا در بیارینHuh
ارسال یک ایمیل به این کاربر یافتن تمامی ارسال‌های این کاربر
نقل قول این ارسال در یک پاسخ
سه شنبه, ۱۳۹۲/۰۳/۲۱, ۰۹:۲۵
ارسال: #5
RE: استفاده از کامپوزیت در نمای ساختمان
آشنایی با نمای کامپوزیت

[تصویر:  12-4-29-93036comp2.gif.jpg]

کامپوزیت برای پوشش نمای بیرونی و یا دکوراسیون داخلی ساختمان‌ها به صورت دیواره، پارتیشن و سقف کاذب کاربرد فراوانی دارد.
این ورق‌ها متشکل از دو لایه ورق آلومینیومی در پوسته‌های بیرونی و یک لایه از مواد پلی‌اتیلن و یا مواد نسوز کانی در وسط می‌باشد.

ورق‌های کامپوزیت با توجه به ضخامت، نوع آلیاژ آلومینیومی لایه‌ها، نوع رنگ بکار رفته در پوسته بیرونی و نوع مواد بکار رفته در لایه میانی تنوع وسیعی را به ورق‌های مذکور می‌دهد که هر کدام از انواع آن کیفیت و کاربرد معینی را دارا می‌باشد. از این رو جابه‌جایی کاربرد آن‌ها زیان‌های فاحشی را بوجود می‌آورد.

کامپوزیت‌ها موادی چند جزئی هستند که خواص آن‌ها در مجموع از هرکدام از اجزاء بهتر است. ضمن آن که اجزاء مختلف، کارایی یکدیگر را بهبود می‌بخشند. اگرچه کامپوزیت‌های طبیعی، فلزی و سرامیکی نیز در این بحث می‌گنجند، ولی در این جا تنها به کامپوزیت‌های پلیمری می‌پردازیم.

در کامپوزیت‌های پلیمری حداقل دو جزء مشاهده می‌شود:

1- فاز تقویت‌کننده که درون ماتریس پخش شده است.

2- فاز ماتریس که فاز دیگر را در بر می‌گیرد و یک پلیمر گرماسخت یا گرمانرم می‌باشد که گاهی قبل از سخت شدن آن را رزین می‌نامند.

تقسیم‌بندی‌های مختلفی در مورد کامپوزیت‌ها انجام گرفته است که در این جا به یکی از آن‌ها اشاره می‌شود: خواص کامپوزیت‌ها به عوامل مختلفی از قبیل نوع مواد تشکیل‌دهنده و ترکیب درصد آنها، شکل و آرایش تقویت‌کننده و اتصال دو جزء به یکدیگر بستگی دارد.
از نظر فنی، کامپوزیت‌های لیفی، مهم‌ترین نوع کامپوزیت‌ها می‌باشند که خود به دو دسته الیاف کوتاه و بلند تقسیم می‌شوند. الیاف می‌بایست استحکام کششی بسیار بالایی داشته، خواص لیف آن (در قطر کم) از خواص توده ماده بالاتر باشد. در واقع قسمت اعظم نیرو توسط الیاف تحمل می‌شود و ماتریس پلیمری در واقع ضمن حفاظت الیاف از صدمات فیزیکی و شیمیایی، کار انتقال نیرو به الیاف را انجام می‌دهد. ضمناَ ماتریس الیاف را به مانند یک چسب کنار هم نگه می‌دارد و البته گسترش ترک را محدود می‌کند. مدول ماتریس پلیمری باید از الیاف پایین‌تر باشد و اتصال قوی بین الیاف و ماتریس بوجود آورد. خواص کامپوزیت بستگی زیادی به خواص الیاف و پلیمر و نیز جهت و طول الیاف و کیفیت اتصال رزین و الیاف دارد. اگر الیاف از یک حدی که طول بحرانی نامیده می‌شود، کوتاه‌تر باشند، نمی‌توانند حداکثر نقش تقویت‌کنندگی خود را ایفا نمایند. الیافی که در صنعت کامپوزیت استفاده می‌شوند به دو دسته تقسیم می‌شوند:

الف- الیاف مصنوعی ب- الیاف طبیعی

کارایی کامپوزیت‌های پلیمری مهندسی توسط خواص اجزاء آنها تعیین می‌شود. اغلب آن‌ها دارای الیاف با مدول بالا هستند که در ماتریس‌های پلیمری قرار داده شده‌اند و فصل مشترک خوبی نیز بین این دو جزء وجود دارد. ماتریس پلیمری دومین جزء عمده کامپوزیت‌های پلیمری است. این بخش عملکردهای بسیار مهمی در کامپوزیت دارد. اول این که به عنوان یک بایندر یا چسب الیاف تقویت‌کننده را نگه می‌دارد. دوم، ماتریس تحت بار اعمالی تغییر شکل می‌دهد و تنش را به الیاف محکم و سفت منتقل می‌کند. سوم، رفتار پلاستیک ماتریس پلیمری، انرژی را جذب کرده، موجب کاهش تمرکز تنش می‌شود که در نتیجه، رفتار چقرمگی در شکست را بهبود می‌بخشد. تقویت‌کننده‌ها معمولا شکننده هستند و رفتار پلاستیک ماتریس می‌تواند موجب تغییر مسیر ترک‌های موازی با الیاف شود و موجب جلوگیری از شکست الیاف واقع در یک صفحه شود. بحث در مورد مصادیق ماتریس‌های پلیمری مورد استفاده درکامپوزیت‌ها به معنای بحث در مورد تمام پلاستیکهای تجاری موجود می‌باشد. در تئوری تمام گرماسختها و گرمانرمها می‌توانند به عنوان ماتریس پلیمری استفاده شوند. در عمل، گروه‌های مشخصی از پلیمرها به لحاظ فنی و اقتصادی دارای اهمیت هستند. در میان پلیمرهای گرماسخت پلیاستر غیر اشباع، وینیل استر، فنل فرمآلدهید(فنولیک) اپوکسی و رزین‌های پلی‌ایمید بیشترین کاربرد را دارند. در مورد گرمانرمها، اگرچه گرمانرمهای متعددی استفاده می‌شوند،PEEK ، پلی‌پروپیلن و نایلون بیشترین زمینه و اهمیت را دارا هستند. همچنین به دلیل اهمیت زیست‌محیطی، دراین بخش به رزین‌های دارای منشا طبیعی و تجدیدپذیر نیز، پرداخته شده است.

[تصویر:  comp1.gif]

از الیاف متداول در کامپوزیت‌ها می‌توان به شیشه، کربن و آرامید اشاره نمود. در میان رزین‌ها نیز، پلی استر، وینیل استر، اپوکسی و فنولیک از اهمیت بیشتری برخوردار هستند.
ارسال یک ایمیل به این کاربر یافتن تمامی ارسال‌های این کاربر
نقل قول این ارسال در یک پاسخ
ارسال پاسخ 




کاربرانِ درحال بازدید از این موضوع:
1 مهمان

بازگشت به بالابازگشت به محتوا